#Invernadoiros #ProduciónVexetal #EnfermidadesFúngicas #XestiónDeEnfermidades #Protección de Cultivos #Manejo Integrado dePragas #Tecnología Agrícola #Control de Humedad
A medida que as temperaturas fluctúan e a humidade aumenta na primavera, os produtores de hortalizas de invernadoiro enfróntanse a un maior risco de enfermidades fúngicas como o mildiu en po e o mildiu. Este artigo ofrece información sobre a identificación e prevención de infeccións fúngicas comúns, como o mildiu en pementos, amorodos, cabazas, tomates e mildiu en pepinos, leitugas e repolos. Discútanse estratexias prácticas para xestionar os ambientes de invernadoiro e implementar medidas preventivas para mitigar o impacto destas enfermidades sobre o rendemento e a calidade dos cultivos.
As enfermidades fúngicas representan unha ameaza importante para a produción de vexetais de invernadoiro, especialmente durante os períodos de flutuacións de temperatura e alta humidade. Entre as principais preocupacións están o oídio e o oídio, que poden devastar os cultivos se non se controlan.
Oídio en po: esta enfermidade fúngica afecta a unha variedade de vexetais, incluíndo pementos, amorodos, cabazas e tomates. Caracterizado polo desenvolvemento de manchas brancas e en po en follas, talos, froitos e flores, o mildiu en po prospera en condicións cálidas e húmidas con mala circulación de aire. A detección precoz é fundamental para evitar a súa propagación, xa que os tecidos infectados acaban por decaer, o que provoca perdas de rendemento.
Mildeu: os pepinos, a leituga e o repolo son susceptibles ao mildiu, manifestándose como manchas amarelas irregulares na superficie das follas. A medida que a enfermidade avanza, fórmase un mofo branco e borroso na parte inferior das follas, que se volve marrón e causa a morte dos tecidos. A diferenza do mildeu en po, o mildeu prospera en condicións frescas e húmidas, o que fai que os brotes de primavera sexan comúns en ambientes de invernadoiro.
A prevención de enfermidades fúngicas require prácticas de xestión proactivas:
Control da humidade: manter os niveis de humidade óptimos dentro dos invernadoiros é esencial para minimizar o crecemento de fungos. Os sistemas de ventilación e os ventiladores poden axudar a mellorar a circulación do aire, reducindo a acumulación de humidade e o risco de enfermidades.
Vixilancia regular: a realización de inspeccións rutineiras permite a detección precoz de infeccións por fungos. A eliminación rápida dos tecidos vexetais infectados e a aplicación de funxicidas poden axudar a previr a propagación de enfermidades por todo o invernadoiro.
Xestión integrada de pragas (MIP): a implementación de estratexias de MIP, como o uso de funxicidas rexistrados e controis biolóxicos, ofrece un enfoque holístico para a xestión de enfermidades ao tempo que minimiza o impacto ambiental.
Hee-Kyung Lee, investigador do Instituto de Tecnoloxía Agrícola, subliña a importancia do seguimento vixiante e das medidas preventivas durante os períodos de importantes flutuacións de temperatura. Ela aconsella aos produtores de invernadoiros que prioricen a xestión da humidade e o control proactivo das enfermidades mediante pesticidas rexistrados para protexer os seus cultivos contra enfermidades fúngicas.
As prácticas de xestión proactiva e as intervencións oportunas son esenciais para mitigar o impacto das enfermidades fúngicas na produción de hortalizas de invernadoiro. Ao adoptar un enfoque integral para a prevención e xestión de enfermidades, os agricultores poden salvagardar os seus cultivos e optimizar os rendementos mesmo en condicións ambientais difíciles.