#GlobalFoodSystem #FertilizerCrises #Sostenibilidade #Equidade #Agroecolóxicas #TecnoloxíasAgroecolóxicas #Seguridade Alimentaria #Pequenos Agricultores #Impacto Ambiental #CambioClimático #TransformandoAAgricultura
O sistema alimentario mundial está plagado de prácticas insostibles, desigualdade e danos ecolóxicos. Os prezos disparados dos fertilizantes químicos agravan estes desafíos, afectando aos pequenos agricultores e ameazando a seguridade alimentaria. Este artigo explora as consecuencias da crise dos fertilizantes, destaca a necesidade de tecnoloxías agroecolóxicas alternativas e subliña a importancia de transformar o sistema alimentario mundial para un futuro sustentable e equitativo.
O sistema alimentario mundial necesita unha gran necesidade de transformación. As corporacións multinacionais dominan o sistema, promovendo patróns de produción e consumo insostibles ao tempo que xeran importantes residuos en cada etapa. Ademais, este sistema roto contribúe a emisións masivas de gases de efecto invernadoiro e priva aos pequenos agricultores de medios de vida seguros. A consecuencia máis devastadora é a persistencia da fame extrema no mundo.
Un dos grandes retos do sistema alimentario é a escaseza mundial de fertilizantes. Nos últimos anos, os prezos dos fertilizantes disparáronse debido a diversos factores, como o aumento do custo do gas natural e os conflitos xeopolíticos. Porén, quedou patente que as empresas aproveitaron a crise para explotar maiores marxes de beneficio. Os beneficios das maiores empresas de fertilizantes do mundo duplicáronse e mesmo triplicáronse en só un par de anos, mentres que os pequenos agricultores loitan por pagar os fertilizantes.
Os altos prezos dos fertilizantes provocaron un descenso no uso entre os pequenos agricultores, afectando negativamente o rendemento dos cultivos e a seguridade alimentaria doméstica. Esta situación provocou advertencias das Nacións Unidas, que afirman que a crise da accesibilidade podería converterse en breve nunha crise de dispoñibilidade, interrompendo as cadeas mundiais de subministración de alimentos.
Para mitigar a crise dos fertilizantes, algúns gobernos aumentaron as subvencións aos agricultores, mentres que outros implementaron medidas para fomentar a produción nacional de fertilizantes. Non obstante, o uso de fertilizantes químicos trae consigo problemas ecolóxicos propios, incluíndo emisións de gases de efecto invernadoiro, degradación do solo, esgotamento do ozono, perda de biodiversidade e contaminación do aire. Deben evitarse as respostas de xeonllos que priorizan a accesibilidade a curto prazo sobre a sustentabilidade a longo prazo.
Pola contra, os gobernos deberían considerar subvencionar tecnoloxías agroecolóxicas alternativas que promovan prácticas agrícolas sostibles. Estas alternativas inclúen a rotación de cultivos, fertilizantes naturais e pesticidas, que poden reducir a dependencia dos fertilizantes químicos mantendo altos rendementos. Estas tecnoloxías xa existen e ofrecen potenciais solucións á crise actual.
Aínda que a transición aos enfoques agroecolóxicos debe facerse con coidado, a evidencia suxire que poden aumentar significativamente a produtividade e a calidade do solo. O investimento privado e a axuda estranxeira deberían reorientarse cara a apoiar a agricultura agroecolóxica, en lugar de promover aínda máis os fertilizantes químicos. Desafortunadamente, organizacións como a Alianza para unha Revolución Verde en África (AGRA) seguen a defender o aumento do uso de fertilizantes químicos, a pesar de que os estudos independentes cuestionan a súa eficacia e o impacto negativo sobre os pequenos agricultores.
A transformación do sistema alimentario mundial, en particular os mercados de insumos agrícolas e cultivos, é fundamental para abordar os desafíos ambientais aos que nos enfrontamos e mitigar os impactos do cambio climático. Ao reducir a nosa dependencia dos fertilizantes químicos e promover prácticas sostibles, a actual crise alimentaria pode converterse nunha oportunidade para un cambio positivo. Este cambio contribuirá a un futuro máis sostible e equitativo, beneficiando tanto aos pequenos agricultores como ao planeta.