O obxectivo da Dirección de Políticas para a Equidade é axudar ás comunidades indíxenas a fortalecerse e formar parte dunha matriz produtiva. A produción de forraxe hidropónica permítelles potenciar a produción gandeira caprina que teñen.
En 2022, dende a Dirección de Políticas de Equidade, Ministerio de Desenvolvemento Humano, levouse a cabo un proxecto de produción de forraxes hidropónicas con comunidades aborixes de Bermejo, co obxectivo de reforzar e reforzar a alimentación dos postos desta comunidade rural.
Os resultados foron tan bos que en 2023 está previsto crecer e avanzar para que outras comunidades dispoñan deste tipo de alimentación hidropónica. "Por este motivo, imos seguir instalando sistemas hidrónicos, para iso temos previsto poñer un o 25 de maio, un en Sarmiento e outro na Desaparecida Correa", explicou Raúl Alonso, director de Políticas de Patrimonio, da Xunta de Galicia. Ministerio de Desenvolvemento Humano. Afirmou que este tipo de proxectos axudan á soberanía alimentaria e non serían posibles sen a dirección e o apoio do gobernador Sergio Uñac e da ministra de Desenvolvemento Humano, Fabían Aballay.
Segundo informou, estes novos sistemas hidropónicos que se instalarán "serán máis pequenos xa que se axustarán ao número de animais que haxa en cada unha das comunidades orixinarias onde se instalen". Estes sistemas hidropónicos construiranse e "terán a posibilidade de ampliar os almacéns, se a demanda de forraxes hidropónicas o require", explicou o responsable.
O primeiro proxecto de forraxe hidropónica
Raúl Alonso, da Dirección de Política de Patrimonio, indicou que se instalou o primeiro sistema de produción de forraxe hidropónica. Instalouse en 2021 e acadou resultados moi importantes na comunidade. "O sistema hidropónico de 80 metros cadrados púxose en produción con moi bos resultados".
Para iso realizáronse experimentos con distintos tipos de forraxes. "Con isto conseguimos complementar nunha parte do ano, o inverno, o alimento das cabras que crían na zona". A isto súmase que conseguiron facer máis eficiente o uso da auga, “estamos a utilizar dous litros e medio de auga por cada litro de materia seca que se produce fronte aos 500 a 670 litros do sistema tradicional segundo o tipo de forraxe. ".
Ao mesmo tempo, explicou que tomaron a decisión de parar a produción no verán, porque a produción é difícil por cuestións climáticas, sobre todo polas altas temperaturas que afectan ás sementes. Por iso "aconsellado pola Sociedade Rural de Córdoba, que contan cunha ampla experiencia en forraxe hidropónica suspenden a produción de decembro a marzo", explicou Alonso.
Esta situación non repercute na alimentación do rabaño, pois no verán é cando se produce a maior floración da flora autóctona, coa que se poden alimentar os animais. Á hora de producir, traballaban coa cebada, que é a que lles dá mellores resultados, o millo e o trigo. Poderían traballar a alfalfa pero terían que adaptar o sistema para protexer as raíces do cultivo e sería bastante complicado.
É por iso que “no inverno logramos a produción de forraxe hidropónica e podemos descansar na cooperación co medio para a reprodución da flora autóctona”.
ELABORACIÓN DE ACEITES ESENCIAIS
O traballo coas comunidades indíxenas tamén ten outras liñas de actuación. “Estamos a traballar no desenvolvemento de fábricas de aceites esenciais. Xa son dous que están traballando, un en Valle Fértil e outro en Caucete”, afirmou Raúl Alonso.
Explicou que estes establecementos están a “facer aceite de xarilla e hidrolatos. Ademais disto fan sales aromatizadas”. Para gañar mercados, enviaron mostras a Brasil".
Á hora de elaborar o tema, dixo que "hai laboratorios nacionais que están interesados en comprar aceites e hidrolatos para vincular, por exemplo, coa industria farmacéutica, a medicina e a cosmética".
Cando mira o futuro próximo, di que "cando isto comeza a moverse e esixir, decatámonos de que é necesaria unha formación, como a produción de xabóns".
Dentro desta liña de produción asegurou que “estamos a piques de asinar un convenio cunha fábrica de produción de xabóns. A fábrica que demanda os produtos necesita os xabóns na súa carteira, polo que os vai terceirizar aos produtores das comunidades orixinarias”. Tamén van traballar con outras comunidades vulnerables na produción deste tipo de elementos”.
Unha fonte: https://www.diarioelzondasj.com.ar